paniczyk

paniczyk
paniczyk {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. -owie || -i {{/stl_8}}{{stl_7}}'ironicznie o mężczyźnie wystrojonym, wymuskanym, przesadnie delikatnym, lekko, wygodnicko podchodzącym do życia; delikacik, elegancik, laluś, wygodniś, modniś, fircyk': {{/stl_7}}{{stl_10}}Paniczyk z białymi rączkami. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • paniczyk — m III, DB. a, N. paniczykkiem; lm M. ci owie (te paniczykki), DB. ów iron. «młodzieniec wystrojony, przesadnie elegancki, nie lubiący pracować» Paniczyk jak z żurnala …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”